ಕೊನೆಗೆ ಸಾಲ ತೀರದಾಗ, ಹರಿಶ್ಚಂದ್ರ ತನ್ನನ್ನೇ ಮಾರಿಕೊಂಡನಲ್ಲ, ಆಗಲೂ ಅಷ್ಟೇ. ಇನ್ನೇನು ಸೂರ್ಯ ಮುಳುಗುತ್ತಿದ್ದ, ಸೂರ್ಯವಂಶದ ರಾಜನೂ ಸುಳ್ಳನಾಗುತ್ತಿದ್ದ. ಹಾಗಾಗಲು ವಿಶ್ವಮಿತ್ರರು ಬಿಟ್ಟರೇ? ಅದು ಅವರ ಉದ್ದಿಶ್ಯವೇ ಅಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ - ಮತ್ತೆ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಇಡಬೇಕಾದದ್ದು, ವಿಶ್ವಮಿತ್ರರು ಹರಿಶ್ಚಂದ್ರನ ದೃಢ ಚಿತ್ತ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೇ ವಿನಃ ಅವನ ಸೋಲನ್ನಲ್ಲ. ಉಳಿಯ ಏಟು ಬೀಳುತ್ತಿತ್ತು. ಒಡೆದೇ ಹೋದರೆ, ಕಲ್ಲಿನ ಎರಡು ಚೂರು. ಪೆಟ್ಟಿನ ಮೇಲೆ ಪೆಟ್ಟು ಬಿದ್ದರೂ ಶಿಲೆ ಬಿರುಕು ಬಿಡದೇ ಇದ್ದರೆ, ಕೊನೆಗದು ಮೂರ್ತಿ; ದೇವಮೂರ್ತಿ; ಶಿವಮೂರ್ತಿ. ಅದಕ್ಕಾಗ ಅಭಿಷೇಕ.