ಸಾಷ್ಟಾಂಗ , ಪಾದಪ್ರಕ್ಷಾಳನ , ಸ್ವಾಗತ , ಅರ್ಘ್ಯ , ಮಧುಪರ್ಕ , ಕುಶಲೋಪರಿ... ಎಲ್ಲಾ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಾಗಿ ನಡೆಯಿತು. ಬ್ರಹ್ಮನದು ಆಜಾನಬಾಹು ಶರೀರ. ಮುಖದಲ್ಲಿ ಸದಾ ಮಂದಹಾಸ. ಸ್ಥಿತಪ್ರಙ್ಞ. ಅರಳಿದ ಕಣ್ಣುಗಳು. ನಯನಗಳಲ್ಲಿ ಚುರುಕುತನ. ಕೆನ್ನೆ ತುಂಬಿದ ಗಡ್ಡದಲ್ಲಿ ಅರ್ಧಭಾಗ ಪೂರ್ಣ ಬಿಳುಪು. ಇನ್ನರ್ಧ ಕಪ್ಪು ; ಕಡುಗಪ್ಪು. ನೋಟಕ್ಕೆ ಮುದುಕ. ಆದರೆ ಸದಾ ಜವ್ವನಿಗ. ಎದೆಯನ್ನು ಮುಚ್ಚಿದ ರೇಶಿಮೆ ಶಲ್ಯ. ನಡು ಬಿಗಿದು ಕಟ್ಟಿದ ಕಚ್ಚೆ ಮೊಗಟ. ಜಪಮಾಲೆ, ದಂಡ , ಕಮಂಡಲ , ಅಭಯಗಳ ಕೈ. ಸದಾ ತಪಸ್ಸು , ಙ್ಞಾನ , ಜಪಗಳ ಪ್ರತೀಕ . ಪ್ರತಿಕ್ಷಣವೂ ಸೃಷ್ಟಿಕ್ರಿಯೆ . ಅದಕ್ಕೆ ಸದಾ ತಯಾರಿ . ಗುಣಾವಗುಣಗಳ ಅಳತೆ. ಯಮನಿಂದ ಬಂದ ಆ ಜೀವಿ ಮಾಡಿರುವ ಪುಣ್ಯ - ಪಾಪಗಳ ಯಾದಿ. ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ಪಾಪ ಪುಣ್ಯಗಳ ಸಂಚಿತ ರಾಶಿ . ಈಗಾಗಲೇ ಅನುಭವಿಸಲು ಆರಂಭಿಸಿದ ಪ್ರಾರಬ್ಧ . ಅದರಲ್ಲಿ ಆಗಿರುವ ಖರ್ಚು ; ಉಳಿದದ್ದರ ನೋಟ. ಕಳೆದ ಹುಟ್ಟುಗಳಲ್ಲಿ ಆ ಜೀವಿ ಯಾರನ್ನು ನೋಯಿಸಿತು, ಎಷ್ಟು ಸಂತಸವನ್ನು ಎಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ನೀಡಿತು , ಪರೋಪಕಾರಿಯೇ , ಪರಿಸರ ನಾಶಕನೇ , ಸ್ವಾರ್ಥಿಯೇ , ಅರ್ಥಿಯೇ , ಪರಾರ್ಥಿಯೇ , ದಾನಿಯೇ , ಕೃಪಣನೇ , ಧಾರ್ಮಿಕನೇ , ಅಧಾರ್ಮಿಕನೇ ..... ಈ ಎಲ್ಲದರ ತುಲನೆ . ಕೊನೆಗೆ ಆ ಜೀವಿಗೆ ಯಾವ ದೇಹ ಕೊಡಬೇಕು ? ಜಲಚರವೋ , ಹಾರುವ ಹಕ್ಕಿಯೋ , ತೆವಳುವ ಹಾವೋ - ಮೊಸಳೆಯೋ , ಜಡ್ಡುಗಟ್ಟಿದ ಮರವೋ , ಮನುಷ್ಯನೋ ಎಂಬುದರ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ . ಎಂತಹ ಜೀವನ , ಎಷ್ಟು ಕಾಲ ಇರಬೇಕು , ಧನ ಸಂಗ್ರಹವೋ , ದಾರಿದ್ರ್ಯವೋ , ಭೋಗವೋ , ರೋಗವೋ ಙ್ಞಾನವೋ , ಅಙ್ಞಾನವೋ , ಎಲ್ಲದರ ತೂಕ . ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿ ಜೀವಿಯ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಸತತ ಮಗ್ನ . ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಜೀವಿಗಳ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣದ ಜನನಕ್ಕೂ ಬ್ರಮ್ಹನ ಬಳಲದ ಬರಹ .
