ಬಹಳ ಹಿಂದೆ ವರ್ತಕರು ತಮ್ಮ ಹಣದಿಂದ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಂದು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆ ಬೆಲೆಗೆ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ ವಸ್ತುವನ್ನ ಅದು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸಿಗದಿದ್ದ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಾರುತ್ತಿದ್ದರು . ಇದು ಬಹಳಷ್ಟು ವರ್ಷ ನೆಡೆಯಿತು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ವರ್ತಕರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಬಳಿ ಇರುವ ಹಣಕ್ಕಿಂತ ಬಹಳಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿನ ಮೊತ್ತದ ಬೇಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಹಾಗೆ ತಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಣಕ್ಕೆ ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರದೇಶದ ಸಾಹುಕಾರನ ಬಳಿ ಕೇಳಬೇಕಾಗುತಿತ್ತು. ಆತನ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಮೇಲೆ ವರ್ತಕರ ಬೇಕು ಬೇಡ ಪೂರೈಕೆಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ತಮ್ಮ ರಾಜನನ್ನು ಆಶ್ರಯಿಯಿಸಬೇಕಾಗುತಿತ್ತು. ಇಲ್ಲಿಯೂ ರಾಜನ ಸಮ್ಮತಿ ಅಥವಾ ಅಸಮ್ಮತಿ ವರ್ತಕರ ಹಣೆಬರಹ ನಿರ್ಧರಿಸುತಿತ್ತು . ಹೀಗೆ ತಮ್ಮ ಸಾಹುಕಾರ ನಿಂದ ಅಥವಾ ರಾಜ ನಿಂದ ಹಣವಿಲ್ಲ ಎನಿಸಿಕೊಂಡು ಬರಿಗೈಲಿ ಹಿಂದುರಿಗಿದ ಆದರೆ ಸೋಲೊಪ್ಪಲು ಸಿದ್ಧವಿಲ್ಲದ ವರ್ತಕರು ತಮ್ಮ ವ್ಯಾಪಾರದಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯಿಟ್ಟ ಹಲವು ಸಮಾನ ಮನಸ್ಕ ಸಹ ವರ್ತಕರು ಅಥವಾ ಬಂಧುಗಳ ಬಳಿ ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಹಣವನ್ನು ಕೇಳಿ ಪಡೆದು ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯ ಸಾಧನೆಯಾದ ನಂತರ ಅವರ ಮೂಲ ಹಣದ ಜೊತೆಗೆ ಲಾಭದ ಒಂದಷ್ಟು ಅಂಶವನ್ನು ಅವರಿಗೆ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಹೀಗೆ ಇದನ್ನ ಸ್ಟಾಕ್ ಎಕ್ಸ್ಚೇಂಜ್, ಸ್ಟಾಕ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್, ಇಂತಹ ಕ್ರಿಯೆಗೆ ಟ್ರೇಡಿಂಗ್ ಎನ್ನುವ ಹೆಸರು ಇಡುವ ಮುಂಚೆಯೇ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಪೂರೈಸಿ ಕೊಳ್ಳಲು ತಮ್ಮದೇ ದಾರಿ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡಿದ್ದರು.