ಅತಿ ಸಾಧಾರಣ ಕಥೆಯೊಂದನ್ನು ಹೆಣೆದು, ವಿವಿಧ ಪಾತ್ರಗಳ ನೆನಪಿನ ದೃಶ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಸದ್ಯದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಕಥೆಯ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ಬದಲಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗುವ ನಿರೂಪಣಾ ತಂತ್ರದ ಮೂಲಕ ಕಥೆ ಹೇಳಿದ್ದು, ಪ್ರಾರಂಭಕ್ಕೆ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕುತೂಹಲ ಮೂಡಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದ್ದರೂ, ಮುಂದುವರೆದಂತೆ ಎಲ್ಲವು ಬಯಲಾಗಿ, ಸಮತಟ್ಟಾಗಿ ನಿರಾಸೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಾ ಆಯಾಸ ತರಿಸುತ್ತದೆ. ಸಿನೆಮಾದ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರುವ ನಾಯಕ ಸಿದ್ಧು ಮೂಡಿಸುವ ಕುತೂಹಲದ ಎಳೆ ಮಾಯವಾಗಿ ಮುಂದೆಲ್ಲಾ ಫೈಟ್ ಗಳು, ಹಾಡುಗಳಿಂದ ತುಂಬಿ ಹೋಗಿ ಮಾಮೂಲಿ ಮಸಾಲಾ ಸಿನೆಮಾವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಾಡಾಗುತ್ತದೆ. ನೆನಪಿನಲ್ಲುಳಿಯುವ ಯಾವುದೇ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸನ್ನಿವೇಶ/ಘಟನೆಗಳಾಗಲಿ, ಅಥವಾ ಸೀಟಿನ ತುದಿಗೆ ಪ್ರೇಕ್ಷನನ್ನು ಎಳೆದು ಕೂರಿಸುವ ತಿರುವುಗಳಾಗಲಿ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ಹೀರೊ ಮಾಫಿಯಾದೊಳಗೆ ಸೇರುವ ಘಟನೆಯಾಗಲಿ, ಅಲ್ಲಿ ಇದ್ದುಕೊಂಡು ಅವರ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ದಾಖಲು ಮಾಡುವ ದೃಶ್ಯಗಳು ಬಹಳ ಜಾಳುಜಾಳಾಗಿದ್ದು, ಇನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿವರಗಳನ್ನು ಕೆದಕಿ ನಂಬಿಕೆಯುಟ್ಟಿಸುವಂತೆ ಚಿತ್ರಿಸಿದ್ದರೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಥ್ರಿಲ್ಲರ್ ಆಗಿ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ರಂಜಿಸಬಹುದಿತ್ತು! ಇತ್ತ ಅಬ್ಬರದ ಹಾಡುಗಳ ನಡುವೆ ನಾಯಕ ನಾಯಕಿಯ ರೊಮ್ಯಾಂಟಿಕ್ ದೃಶ್ಯಗಳು ಕೂಡ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಮೂಡಿ ಬಂದಿಲ್ಲ.
