ಎಚ್.ಎಸ್. ಪರ್ಪುರಾ: ಸಣ್ಣ ರಕ್ತನಾಳಗಳ ಉರಿಯೂತದ ಕಾಯಿಲೆ (ಕುಶಲವೇ ಕ್ಷೇಮವೇ)

ಹೆನೋಚ್–ಸ್ಕೋನ್ಲೀನ್ ಪರ್ಪುರಾ (ಎಚ್.ಎಸ್. ಪರ್ಪುರಾ) ಎಂಬುದು ದೇಹದ ಸಣ್ಣ ರಕ್ತನಾಳಗಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ಒಂದು ಕಾಯಿಲೆ. ವೈದ್ಯಕೀಯ ಪರಿಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ವ್ಯಾಸ್ಕುಲೈಟಿಸ್ ಎಂದರೆ ರಕ್ತನಾಳಗಳ ಉರಿಯೂತ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ರಕ್ತನಾಳಗಳ ಉರಿಯೂತ ಉಂಟಾದಾಗ ಚರ್ಮ, ಕರುಳು ಮತ್ತು ಮೂತ್ರಪಿಂಡಗಳಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ರಕ್ತ ಸೋರಿಕೆಯಾಗಬಹುದು. ಇದು ಚರ್ಮದ ಮೇಲೆ ಕೆಂಪು ಅಥವಾ ನೇರಳೆ ಕಲೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ದೇಹದ ಇತರ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ನೋವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಈ ರೋಗವು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ 3 ರಿಂದ 15 ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ವಯಸ್ಕರಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಸಂಭವಿಸಬಹುದು. ಹುಡುಗರಿಗೆ ಹುಡುಗಿಯರಿಗಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರುತ್ತದೆ.

Henoch-Schonlein purpura ಲಕ್ಷಣಗಳು

ಎಚ್.ಎಸ್. ಪರ್ಪುರಾ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಶೀತ, ಗಂಟಲು ನೋವು ಅಥವಾ ಜ್ವರದಂತಹ ಗಂಟಲು ಅಥವಾ ಉಸಿರಾಟದ ಸೋಂಕಿನ ನಂತರ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಇದು ಕೆಲವು ಔಷಧಿಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ನಂತರ ಅಥವಾ ಲಸಿಕೆ ಪಡೆದ ನಂತರ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಇದು ಯಾವುದೇ ಸ್ಪಷ್ಟ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ದೇಹದ ರೋಗನಿರೋಧಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಸೋಂಕಿಗೆ ಅತಿಯಾಗಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿ ತಪ್ಪಾಗಿ ತನ್ನದೇ ಆದ ರಕ್ತನಾಳಗಳ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಿಂದಾಗಿ ಚರ್ಮದ ಕೆಳಗೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಅಂಗಗಳಲ್ಲಿ ಉರಿಯೂತ ಮತ್ತು ರಕ್ತಸ್ರಾವ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.

ಈ ಕಾಯಿಲೆಯ ಸಾಮಾನ್ಯ ಲಕ್ಷಣವೆಂದರೆ ಕೆಂಪು ಅಥವಾ ನೇರಳೆ ಬಣ್ಣದ ಸಣ್ಣ ಚುಕ್ಕೆಗಳ ದದ್ದು, ಇದನ್ನು 'ಪರ್ಪುರಾ' ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕಾಲುಗಳು, ಪೃಷ್ಠ ಅಥವಾ ದೇಹದ ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಇತರ ಪ್ರಮುಖ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕೀಲು ನೋವು ಮತ್ತು ಊತ (ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮೊಣಕಾಲುಗಳು ಮತ್ತು ಕಣಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ), ಹೊಟ್ಟೆ ನೋವು (ಕರುಳಿನಲ್ಲಿನ ಉರಿಯೂತದಿಂದಾಗಿ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ವಾಂತಿ ಅಥವಾ ಮಲದಲ್ಲಿ ರಕ್ತ ಇರಬಹುದು) ಮತ್ತು ಮೂತ್ರಪಿಂಡದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು (ಮೂತ್ರದಲ್ಲಿ ರಕ್ತ ಅಥವಾ ಪ್ರೋಟೀನ್ ಸೋರಿಕೆ). ಜೊತೆಗೆ, ಜ್ವರ, ಆಯಾಸ ಅಥವಾ ದೇಹದ ಸಾಮಾನ್ಯ ನೋವು ಸಹ ಇರಬಹುದು.

ಈ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಕೆಲವು ದಿನಗಳಿಂದ ಹಲವಾರು ವಾರಗಳವರೆಗೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರಲ್ಲಿ ಇವು ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡದೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತವೆ. ಆದರೂ ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ವಯಸ್ಕರಲ್ಲಿ, ಮೂತ್ರಪಿಂಡದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಹಲವಾರು ತಿಂಗಳುಗಳು ಅಥವಾ ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಮುಂದುವರೆಯಬಹುದು. ಆದ್ದರಿಂದ ರೋಗಿಯು ಗುಣಮುಖರಾದ ನಂತರವೂ ನಿಯಮಿತ ತಪಾಸಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮುಖ್ಯ.

ಎಚ್.ಎಸ್. ಪರ್ಪುರಾಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ

ಎಚ್.ಎಸ್. ಪರ್ಪುರಾಗೆ ಯಾವುದೇ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಇಲ್ಲ, ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರು ತಾವಾಗಿಯೇ ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಚಿಕಿತ್ಸೆಯು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವುದು ಮತ್ತು ತೊಡಕುಗಳನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುವುದರ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತದೆ. ನೋವು ಮತ್ತು ದದ್ದುಗಳು ಸುಧಾರಿಸುವವರೆಗೆ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ. ನೋವು ನಿವಾರಕಗಳು ಕೀಲು ಮತ್ತು ದೇಹದ ನೋವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ತೀವ್ರವಾದ ಹೊಟ್ಟೆ ನೋವು, ಮೂತ್ರಪಿಂಡದ ಹಾನಿ ಅಥವಾ ಊತವಿದ್ದರೆ ವೈದ್ಯರು ಸ್ಟೆರಾಯ್ಡ್ ಔಷಧಿಗಳನ್ನು ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಬಹುದು. ಸಾಕಷ್ಟು ದ್ರವಾಹಾರ ಸೇವನೆ ಮತ್ತು ಹಗುರವಾದ, ಮೃದುವಾದ ಆಹಾರವನ್ನು ಸೇವಿಸುವುದು ಚೇತರಿಕೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಮೂತ್ರಪಿಂಡಗಳು ಸರಿಯಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿವೆಯೇ ಎಂದು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ವೈದ್ಯರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮೂತ್ರ ಮತ್ತು ರಕ್ತದೊತ್ತಡವನ್ನು ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ಎಚ್.ಎಸ್. ಪರ್ಪುರಾ ಕಾಯಿಲೆ ಕುರಿತು

ಈ ಕಾಯಿಲೆಯ ಹೆಸರನ್ನು (ಎಚ್.ಎಸ್. ಪರ್ಪುರಾ) ಇಬ್ಬರು ಜರ್ಮನ್ ವೈದ್ಯರಾದ ಜೋಹಾನ್ ಲುಕಾಸ್ ಸ್ಕೋನ್ಲೀನ್ ಮತ್ತು ಅವರ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಹೆನ್ರಿಚ್ ಹೆನೋಚ್ ಅವರ ಜ್ಞಾಪಕಾರ್ಥವಾಗಿ ಇಡಲಾಗಿದೆ.

ಸ್ಕೋನ್ಲೀನ್ (1837) ಕೀಲು ನೋವು ಮತ್ತು ಚರ್ಮದ ದದ್ದುಗಳನ್ನು (ಪರ್ಪುರಾ) ಗುರುತಿಸಿದರೆ ಹೆನೋಚ್ (1874) ಈ ಕಾಯಿಲೆಯು ಹೊಟ್ಟೆ ನೋವು ಮತ್ತು ಮೂತ್ರಪಿಂಡಗಳ ಮೇಲೂ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಿರೂಪಿಸಿದರು. ಈ ಸಂಶೋಧನೆಗಳ ನಂತರ ಕಾಯಿಲೆಗೆ ಹೆನೋಚ್–ಸ್ಕೋನ್ಲೀನ್ (ಎಚ್. ಎಸ್.) ಪರ್ಪುರಾ ಎಂದು ಹೆಸರಿಡಲಾಯಿತು.

ಎಚ್.ಎಸ್. ಪರ್ಪುರಾ ಕಾಯಿಲೆ ಕುರಿತು ಆಯುರ್ವೇದದ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ

ಆಯುರ್ವೇದದ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಲ್ಲಿ ಎಚ್.ಎಸ್. ಪರ್ಪುರಾವು ದೇಹದ ಪಿತ್ತ, ವಾತ ಮತ್ತು ರಕ್ತ ಧಾತುಗಳ ಅಸಮತೋಲನದಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.

ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಶಾಖ ಮತ್ತು ವಿಷದ ಅಂಶ ಹೆಚ್ಚಾದಾಗ, ಅದು ಚರ್ಮದೊಳಗಿನ ರಕ್ತನಾಳಗಳಲ್ಲಿ ಉರಿಯೂತ ಮತ್ತು ರಕ್ತಸ್ರಾವಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಚರ್ಮದ ಮೇಲೆ ಕೆಂಪು-ನೇರಳೆ ದದ್ದುಗಳು, ಕೀಲು ನೋವು ಮತ್ತು ಹೊಟ್ಟೆ ನೋವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಈ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಆಯುರ್ವೇದದಲ್ಲಿ ರಕ್ತಪಿತ್ತ ಅಥವಾ ರಕ್ತದುಷ್ಟಿ ವ್ಯಾಧಿಗೆ ಸಮಾನವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಲ್ಲಿ ರಕ್ತದಲ್ಲಿನ ಶಾಖ ಮತ್ತು ವಿಷವನ್ನು ಹೊರಹಾಕಲು ಮಂಜಿಷ್ಠ, ಗುಡೂಚಿ, ಬೇವು ಮತ್ತು ಸಾರಿವದಂತಹ ಗಿಡಮೂಲಿಕೆಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ರೋಗದಿಂದ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ತಂಪಾಗಿಸುವ ಆಹಾರ, ಹಗುರವಾದ ಊಟ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಮಸಾಲೆಯುಕ್ತ ಮತ್ತು ಎಣ್ಣೆಯುಕ್ತ ಆಹಾರ ಹಾಗೂ ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವುದರಿಂದ ರೋಗವು ಮತ್ತೆ ಬರುವುದನ್ನು ತಡೆಯಬಹುದು. ಚೇತರಿಕೆಯ ನಂತರ, ರಸಾಯನ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ಬಳಸುವುದರಿಂದ ದೇಹದ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ರೋಗನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಬಹುದು.

ಕೊನೆಮಾತು: ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಎಚ್.ಎಸ್. ಪರ್ಪುರಾ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸ್ವಯಂ-ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸುವ ಕಾಯಿಲೆ, ಅಂದರೆ ಅದು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ತನ್ನದೇ ಆದ ಮೇಲೆ ಗುಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ನೋವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಮತ್ತು ಮೂತ್ರಪಿಂಡದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಲು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಆರೈಕೆ ಅಗತ್ಯ. ಸರಿಯಾದ ಆರೈಕೆ ಮತ್ತು ಶುಶ್ರೂಷೆಯ ಅನುಸರಣೆಯೊಂದಿಗೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರು - ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಕ್ಕಳು - ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.