ವಜ್ರಗಳ ಕುರಿತು ನೀವು ನಂಬಲೇಬೇಕಾದ ಸತ್ಯ ಸಂಗತಿಗಳು ಇವು!

ವಜ್ರವನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡದವರು ಯಾರಿದ್ದಾರೆ ಹೇಳಿ...? ಯಾರಿಗಾದರೂ ವಜ್ರ ಸಿಕ್ಕಿದೆ ಎಂದರೆ, ಹೃದಯವೇ ಒಡೆದು ಹೋದಂತೆ ಜನರು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಹೆಸರು ಮಾಡಿರುವ ಗ್ರೇಟ್ ಮುಘಲ್, ಕೊಹಿನೂರ್, ರೀಜೆಂಟ್, ಫ್ಲೋರೆಂಟೈನ್, ದರಿಯಾ-ಇ-ನೂರ್, ಪಿಗೋಟ್, ಟಾವೆರ್ನಿಯರ್ ಮತ್ತು ನಸಾಕ್ ವಜ್ರಗಳು ಭಾರತದಲ್ಲಿಯೇ ಸೃಷ್ಟಿಗೊಂಡ ವಜ್ರಗಳಾಗಿವೆ. 

ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ವಜ್ರವನ್ನು ಸೌಂದರ್ಯ ಹಾಗೂ ಆಕರ್ಷಣೆಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಶಕ್ತಿ, ಅಜೇಯ ಹಾಗೂ ಧೈರ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಧರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಎಂಬು ನಂಬಲಾಗಿತ್ತು. 

ಕ್ರಿ.ಪೂರ್ವ 4ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ವಜ್ರಗಳು ಕಂಡು ಬಂದಿದ್ದವು. ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳ ಹಾಗೂ ಬೆಳಕಿನ ಶಕ್ತಿಯಿಂದಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡವು. ವಜ್ರವು ತನ್ನ ಕೆಲವು ಅತಿ ವಿಶಿಷ್ಟ ಬೌಕಿತ ಗುಣಗಳಿಗೆ ಹೆಸರಾಗಿದ್ದು, ಅತಿ ಕಠಿಣವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ವಜ್ರವನ್ನು ಘರ್ಷಕಗಳ ತಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾರೆ. ಒಂದು ವಜ್ರವನ್ನು ತಿದ್ದಬೇಕಾದರೆ, ಮತ್ತೊಂದು ವಜ್ರ ಬೇಕೆ ಬೇಕು. ಈ ಹಿಂದೆ ವಜ್ರವನ್ನು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳಿಗೂ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದರು. ವಜ್ರ ಅನಾರೋಗವನ್ನು ದೂರಾಗಿಸಿ, ಗಾಯವನ್ನು ದೂರಾಗಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯಿತ್ತು. 

ಭಾರತದ ವಜ್ರ ಉತ್ಪಾದನೆಯು 16ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ 1,500ರಿಂದ 100,000 ಕ್ಯಾರಟ್ಗಳ ಗರಿಷ್ಠ ಉತ್ಪಾದನೆಯೊಂದಿಗೆ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರಿತ್ತು. 18ನೇ ಶತಮಾನದವರೆಗೂ ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ವಜ್ರಗಳಿಗೆ ಭಾರತವೇ ಏಕೈಕ ಮೂಲವಾಗಿತ್ತು. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ವಜ್ರಗಳ ಗಣಿ ಖಾಲಿಯಾದ ಬಳಿಕ ಪರ್ಯಾಯ ಮೂಲಗಳಿಗೆ ಅನ್ವೇಷಣೆಗಳು ಆರಂಭವಾಗಿತ್ತು. ಇದಾದ ಬಳಿಕ 1725ರಲ್ಲಿ ಬ್ರೆಜಿಲ್ ನಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ವಜ್ರಗಳು ಕಂಡು ಬಂದಿದ್ದವು. ಆದರೆ, ಬ್ರೆಜಿಲ್'ಗೆ ವಿಶ್ವದ ಬೇಡಿಕೆಯನ್ನು ಪೂರೈಕೆ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. 

ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ವಜ್ರ ಶ್ರೀಮಂತರ ಪಾಲಾಗಿದ್ದು, ವಜ್ರವಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಕೋಟ್ಯಾಧಿಪತಿಗಳೆಂದೇ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂದು ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಬೇಕಾದರೆ ಮೊದಲ ಆಯ್ಕೆ ವಜ್ರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.