ಬ್ರಹ್ಮಚಿಂತನೆಯಲ್ಲಿ ತಪೋನಿರತರಾಗಿರುವ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರ ಮಹರ್ಷಿಗಳು (ಸಾಂಕೇತಿಕ ಚಿತ್ರ)
ತಮ್ಮ ಅಪಜಯವನ್ನು ನೆನಪಿಸುವ ಹಿಮಾಲಯ ಬಿಟ್ಟು ಪೂರ್ವ ದಿಕ್ಕಿಗೆ ನೆಡೆದರು ಮಹರ್ಷಿಗಳು.
ಇದೀಗ ಮಹರ್ಷಿಗಳು ನಿಶ್ಚಯಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ, ತಪದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಯಾವುದೇ ಅಡ್ಡಿ ಬಂದರೂ ಅದಕ್ಕೆ ಕಲ್ಲಾಗುವೆ. ಏನೇ ಬರಲಿ, ಯಾವುದೇ ಬರಲಿ , ಯಾರೇ ಬರಲಿ , ನಾನು ಅವಿಚಲಿತ. ಬ್ರಹ್ಮರ್ಷಿಯಾಗಬೇಕು , ಮೌನ ಮುರಿಯಬೇಕು . ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನನ್ನೆಲ್ಲ ಇಂದ್ರಿಯಗಳೂ ಸ್ತಬ್ಧ; ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಾರಹಿತ.
ಈಗವರ ತಪಸ್ಸು ಅತ್ಯಂತ ಸಾತ್ವಿಕ . ಯಾವುದೇ ಹಠ ತೊಡಕುಗಳಿಲ್ಲ . ಕೇವಲ ಬ್ರಹ್ಮಾಕರ್ಷಣೆ ; ಅದಕ್ಕಾಗಿ ತಪ . ಸದಾ ಬ್ರಹ್ಮ , ಅವನ ಭಂಗಿ , ಅವನ ಮಾತು , ಅವನ ನಗು , ಅವನ ಸಾಂತ್ವನ ... ಹೌದು , ಈ ಬ್ರಹ್ಮಾ ಎಂದೂ ಮುಖ ಗಂಟು ಹಾಕಿದ್ದೇ ಇಲ್ಲ , ಸಿಟ್ಟುಗೊಂಡಿದ್ದೇ ಇಲ್ಲ . ಬ್ರಹ್ಮರ್ಷಿಗಳೇ ಸಾತ್ವಿಕ ಶ್ರೇಷ್ಠರಾಗಿರಬೇಕಾದರೆ , ಬ್ರಹ್ಮಇನ್ನೆಂತಿರಬೇಕು ? ಬ್ರಹ್ಮನೇ ಹೀಗಿರಬೇಕಾದರೆ ಇವನ ಅಪ್ಪ ವಿಷ್ಣು ಅವನೆಂತಿರಬೇಕು ? ಇಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೇ, ತನ್ನದೇ ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು , ತನ್ನದೇ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಈ ಜೀವಕೋಟಿಯನ್ನೆಲ್ಲ ಈ ಸಮಸ್ತ ಸಸ್ಯ ಸಂಪತ್ತನ್ನೆಲ್ಲ ಪ್ರಳಯದಲ್ಲಿ ನುಂಗಿ ಹಾಕುವ ಆ ರುದ್ರ , ಪ್ರಳಯ ರುದ್ರ ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಸ್ಥಿತಪ್ರಙ್ಞನಿರಬೇಕು ? ಈ ಮೂವರನ್ನೂ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಹೊತ್ತ ಆ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಎಂತಿರಬೇಕು , ಹೇಗಿರಬೇಕು , ಎಲ್ಲಿರಬೇಕು ? ಆ ಪರಬ್ರಮ್ಹ ತತ್ವವನ್ನು ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುವಾಗೆಲ್ಲ ನಚಿಕೇತರಾಗಲಿ , ಯಾಙ್ಞವಲ್ಕ್ಯರಾಗಲಿ , ವಸಿಷ್ಠರಾಗಲಿ , ವಾಮದೇವರಾಗಲಿ , ಅತ್ರಿಗಳಾಗಲಿ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಕೈ ಮುಗಿದು ಸುಮ್ಮನಾಗಿಬಿಡುವರಾಗಲಿ , ಏನನ್ನೂ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ . ವಿವರಿಸಲು ಕೇಳಿದರೆ , ಅದು ಅಗಮ್ಯ , ಅವರ್ಣನೀಯ , ಉಪಮಾತೀತ , ಅದೃಷ್ಟ , ಅಗ್ರಾಹ್ಯ , ಕೇವಲ ಅನುಭವಸಿದ್ಧ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು . ತಕ್ಷಣವೇ ತಮ್ಮ ವಾಕ್ಯ ಪೂರ್ತಿ ಮಾಡುವಂತೆ , " ... ಹಾಗಾಗುವ ಅನುಭವ , ಸ್ವಾನುಭವ , ನಿಮಿಷದಷ್ಟಾದರೆ ಅದು ನಮ್ಮ ಪುಣ್ಯ " ಎಂದು ಕೈ ಜೋಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು . ಅಂತಹ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡವರೇ ಆ ಪರಬ್ರಮ್ಹದ ಬಗ್ಗೆ ಅಂತಹ ದೊಡ್ಡ ಮಾತಾಡಿದಾಗ ನನ್ನಂತಹ ಸಣ್ಣವರಿಗೆ ; ಇನ್ನೂ ಈ ಬ್ರಮ್ಹಾ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಈಗ ತಾನೆ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ನನ್ನಂತಹವರಿಗೆ ಅದೆಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವಾದಾತು ? ನಮಗೆ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಈ ಬ್ರಹ್ಮನೇ ಸಾಕು . ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಚಿತ್ತವನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ ಮತ್ತೆ ತಮಗೀಗಾಗಲೇ ಕಂಡಿದ್ದ ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು .
ಈಗವರದು ಪದ್ಮಾಸನ . ಸರಳ ಜೀವ , ಅತ್ಯಂತ ಸರಳ . ಸ್ನಾನ , ತಪ , ದಿನಕ್ಕೆಲ್ಲೋ ಒಂದೆರಡು ಘಂಟೆ ವಿಶ್ರಾಂತಿ . ದೇಹ ಧಾರಣೆಗಾಗಿ ಒಂದೆರಡು ಹಣ್ಣುಗಳು , ಉಳಿದಂತೆ ಬ್ರಮ್ಹಾತಪ . ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ದಿನ ವಿಸ್ತರಿಸಿ ಎರಡು ದಿನಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಕಣ್ಣು ತೆರೆದರೂ ತೆರೆದರೇ . ಈಗವರು ಉಸಿರಾಡುವುದೇ ಎರಡು ಮೂರು ಘಂಟೆಗಳಿಗೆ ಒಮ್ಮೆ . ಸದಾ ತಾವು ಬ್ರಹ್ಮನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನ . ಬ್ರಹ್ಮನಲ್ಲೋ , ಅಥವಾ ತಮ್ಮಲೇ ತಾವು ಲಯವಾಗುತ್ತಾರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ . ಬ್ರಮ್ಹಾನ ಪ್ರತಿಮೆ ಕರಗಿ ಹೋಗಿ ತಾವೇ ಅಲ್ಲಿರುವಂತಾಗಿ , ಅದೂ ಹೋಗಿ , ಕೇವಲ ಏನೂ ಇಲ್ಲದ ಶೂನ್ಯ ಸ್ಥಿತಿ . ಅಲ್ಲ , ಅದು ಶೂನ್ಯವಲ್ಲ . ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ತುಂಬ ಸಂತಸ , ಉಲ್ಲಾಸ , ಸಮಾಧಾನ , ನೆಮ್ಮದಿ , ಸಂಪೂರ್ಣ ತಾಟಸ್ಥ್ಯ ... ಇದೇ ಆನಂದ ಬ್ರಮ್ಹವೋ ? ಏನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ . ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಆಲೋಚನೆ ಹಾದು ಹೋಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ದಿನಗಳೆರಡು ಹಾದುಹೋಗಿಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು.
ಒಮ್ಮೆ ಒಬ್ಬ ತರುಣ ಬಂದ , ವಿನಮ್ರನಾಗಿ ನಿಂತ , ಕ್ಷಣ ಬಿಟ್ಟು ಸಾಷ್ಟಾಂಗ ಮಾಡಿದ , ನಂತರ ಎದ್ದು ಕೈ ಜೋಡಿಸಿದ , ವಿನೀತ ಕಂಠದಿಂದ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದ , " ಭಗವನ್ , ನಾನು ಶುನಶ್ಶೇಫ , ತಾವು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಮಗ . ತಮ್ಮ ಗೋತ್ರವನ್ನು ನನಗಿತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ಬದುಕಿಸಿದ ಮಹಾತ್ಮರು ತಾವು . ಅನುಗ್ರಹಿಸಿ , ನನ್ನನ್ನೀಗ ಶಿಷ್ಯನನ್ನಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡಿ . ಮುಚ್ಚಿದ ಕಣ್ಣಿನ ಹಿಂದೆ ಇದೆಲ್ಲವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ವಿಶ್ವಮಿತ್ರರೆಂದುಕೊಂಡರು ; " ನಾನೇ ಇನ್ನೂ ಶಿಷ್ಯ ! ನಿನ್ನನ್ನೆಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಿ ? ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಅಭ್ಯಾಸ ಮುಗಿಯಲಿ , ಆಮೇಲೆ ಯೋಚಿಸೋಣ . ಈಗ ವಾಪಸಾಗು . " ಹಾಗೆಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ಆತ ಹಿಂದೆ ಹೋದ . ಸೋತು ಬಂದ ಶುನಶ್ಶೇಫನನ್ನು ಕಂಡ ಇಂದ್ರ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕ .
ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆಯೇ ಕಾಳ್ಗಿಚ್ಚು . ತನ್ನ ಸುತ್ತಲ ಮರ - ಗಿಡಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಸುಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತಿದೆ ಆ ಅರಣ್ಯ ಅಗ್ನಿ . ಪದ್ಮಾಸನದಲ್ಲಿದ್ದ ವಿಶ್ವಮಿತ್ರರು ಆಗತಾನೇ ಬಹಿರ್ಮುಖರಾಗುತ್ತಿದ್ದರು . ಸುಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿ - ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಕಟು - ಕೆಟ್ಟ ವಾಸನೆ ಮೂಗಿಗೆ ಬಡಿಯುತ್ತಿದೆ , ಬೆಂಕಿಯ ಅಗಾಧ ಬಿಸಿ ಶರೀರಕ್ಕೆ ತಟ್ಟುತ್ತಿದೆ , ಮತ್ತೆ ಆಸನಬದ್ಧರಾದರು , ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದರು . " ಮಂತ್ರಜಲ ಪ್ರೋಕ್ಷಿಸಿ ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ತಣ್ಣಗಾಗಿಸಲೇ ? " ಎಂದು ಕ್ಷಣ ಯೋಚನೆ ಬಂದಿತು . " ಬೇಡ , ಬೇಡ . ಏನು ಮಾಡೀತು ಈ ಜ್ವಾಲೆ ತನ್ನನ್ನು ? ಸುಟ್ಟೀತೋ ? ಏನನ್ನು ಸುಟ್ಟೀತು ? ಈ ಮೂಳೆಯೇ ಹೆಚ್ಚಿರುವ ದೇಹವನ್ನೇ ? ಸುಡಲಿ . ನನ್ನನ್ನು , ನನ್ನ ಆತ್ಮವನ್ನೂ ಸುಡಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ? ಅಸಲು ಆತ್ಮವೇ ಅಸ್ಪರ್ಶವಾದಾಗ , ಪಂಚಭೂತಗಳಲ್ಲೊಂದಾದ ಭೂಮಿ ತತ್ವವೇ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದಾಗ , ಅದನ್ನು ಈ ಅಗ್ನಿ ಏನು ಮಾಡಾತು , ಹೇಗೆ ಸುಟ್ಟಾತು ? ಈ ಯೋಚನೆ ಒಂದು ಹಂತಕ್ಕೆ ಬರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸೋತ ಅಗ್ನಿ ಇಂದ್ರನಿಗೂ ಸೋಲು ತಂದಿತ್ತ .
ಕೆಲವು ತಿಂಗಳುಗಳೇ ಕಳೆದವು , ಒಂದು ಹಗಲು ಸ್ನಾನ ಮುಗಿಸಿ ಪದ್ಮಾಸನ ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ . ಇನ್ನೇನು ಬ್ರಹ್ಮಾನುಸಂಧಾನವಾಗಬೇಕು . ಹೆಣ್ಣೊಬ್ಬಳು , ಅತಿಪರಿಚಿತ ಹೆಣ್ಣೊಬ್ಬಳು , ರಾಜ ಮಹಿಳೆಯೊಬ್ಬಳು , ದೀನ ವದನೆಯೊಬ್ಬಳು , ವೃದ್ಧೆಯೊಬ್ಬಳು ಬಂದಿದ್ದಾಳೆ . ತನ್ನ ಪರಿವಾರವನ್ನು ಹಿಂದೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಬಂದು ವಿಶ್ವಮಿತ್ರರ ಮುಂದೆ ಬಾಗಿ , ಕರುಣೆಯ ಕಂಠದಿಂದ ಬೇಡಿದ್ದಾಳೆ , " ಸ್ವಾಮಿ , ಎಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳಾಯಿತು ನಮ್ಮನ್ನಗಲಿ ತಾವು ? ವಸಿಷ್ಠಾಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ಸೋತು ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ವಾಪಸಾಗಿ , ಮಗನಿಗೆ ಪಟ್ಟ ಕಟ್ಟಿ , ತಪಸ್ಸಿಗೆ ಹೋಗುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿ ಬಂದಿರಿ , ಇಲ್ಲಿವರೆಗೆ ತಮ್ಮ ಸುದ್ದಿಯೇ ಇಲ್ಲ . ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಏನೇನೋ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೆವು . ಈಗ ಇಲ್ಲೇ , ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೇ ಇದ್ದೀರೆಂದು ತಿಳಿದು ಒಮ್ಮೆ ಕುಶಲ ವಿಚಾರಿಸಿ ಹೋಗೋಣವೆಂದು ಬಂದೆ . ಒಮ್ಮೆ ಮಾತಾಡಿಸಿ , ಒಂದೇ ಒಂದು ಸಲ ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಬನ್ನಿ . ರಾಜ್ಯ ಆಳುತ್ತಿರುವ ನಿಮ್ಮ ಮಗನನ್ನು ಕಂಡು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ . "