ದೇಶದ ಬನ್ನೆಲುಬು ರೈತ. ಕೃಷಿಕರ ಜೀವನ ಸುಗಮವಾಗಿ ಸಾಗಿದರಷ್ಟೇ ಭಾರತ ದೇಶದ ಅರ್ಥವ್ಯವಸ್ಥೆ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಹೊಂದಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂದು ಸರ್ಕಾರ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಮೊದಲ ಎಂಜಿನ್ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಸಂತೋಷಕರವಾಗಿದೆ.

ಈ ಬಾರಿಯ ಆರ್ಥಿಕ ಸಮೀಕ್ಷೆಯು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಸೂಚಿಸಿದಂತೆ, ಈ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಪರಿಹರಿಸಲಾಗದ ಸಮಸ್ಯೆಯಂತೆ ತೋರುವ ಉದ್ಯೋಗ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಲು ಮತ್ತು ವಿಶ್ವದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಜನಸಂಖ್ಯೆಗೆ ಆಹಾರ ಭದ್ರತೆಯನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನಮಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವವರೆಗೆ ಅದು ಇರಬೇಕು. ಕೃಷಿಯು ಇತರ ವಲಯಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತದೆ. ಆ ನೀತಿಗಳನ್ನು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಕಾರ್ಯಗತಗೊಳಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಸೂಕ್ತವಾದ ನೀತಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳಿಂದ ನಮ್ಮ ಉತ್ತಮ ಉದ್ದೇಶಗಳನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ನಾವು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗುತ್ತೇವೆ.

ನಮ್ಮ ನೀತಿಗಳು ರೈತ ಸಮುದಾಯದ ಆರ್ಥಿಕ ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುತ್ತವೆಯೇ?

ಕಳೆದ ದಶಕದಲ್ಲಿ, ಕೃಷಿಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲು ಸರ್ಕಾರ ಮೂರು ಹೊಸ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ತಂದಿದೆ. ಬೆಳೆ ವಿಮೆ, ಬಡ್ಡಿ ಸಬ್ಸಿಡಿ ಮತ್ತು ನೇರ ವರ್ಗಾವಣೆ (PM-KISAN). ನೇರ ವರ್ಗಾವಣೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವು ರೈತ ಸಮುದಾಯದ ಹೂಡಿಕೆ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಸುಧಾರಿಸುತ್ತದೆ. ಬೆಳೆ ವಿಮೆ ತೀವ್ರ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಎರಡೂ ಯೋಜನೆಗಳು ರೈತರು ತಮ್ಮ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗೆ ನ್ಯಾಯಯುತ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಸರಾಸರಿ ರೈತರ ಹೂಡಿಕೆ ಮತ್ತು ಅಪಾಯಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವು ಯಾವಾಗಲೂ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಆಗುತ್ತದೆ.

ಪಿಎಂ ಕಿಸಾನ್ ಯೋಜನೆಗೆ 46.1% ಮತ್ತು ಬೆಳೆ ವಿಮೆ ಮತ್ತು MISS (ಮಾರ್ಪಡಿಸಿದ ಬಡ್ಡಿ ಸಬ್ವೆನ್ಷನ್ ಯೋಜನೆ) ಗೆ ಬಜೆಟ್‌ನ ಶೇಕಡಾ 27.4ರಷ್ಟು ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಸರಾಸರಿ ರೈತ ಬಡವ ಅಥವಾ ಕಡಿಮೆ ಆದಾಯದ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರುತ್ತಾನೆ. ರೈತರು ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಾಗ ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಖಾಸಗಿ ವಲಯದವರೊಂದಿಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿ ವ್ಯವಹರಿಸಬಹುದಾದಾಗ ಮಾತ್ರ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಆಧಾರಿತ ಪರಿಹಾರವು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ನಮ್ಮ ಒಳ್ಳೆಯ ಉದ್ದೇಶಗಳು ಸಾಕಷ್ಟು ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಹಂಚಿಕೆಯಿಂದ ಬೆಂಬಲಿತವಾಗಿದೆಯೇ

2018-19 ರಿಂದ, ಕೃಷಿಗೆ ಬಜೆಟ್ ಹೆಚ್ಚಳವು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಕೇವಲ ಶೇಕಡಾ 6.8 ರಷ್ಟಿದೆ, ಸಾಮಾನ್ಯ ಹಣದುಬ್ಬರಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿಲ್ಲ. ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಈ ವಲಯವು ಶೇಕಡಾ 28 ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರಿಗೆ ಬೆಂಬಲ ನೀಡಿದೆ - ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗದ ನಂತರ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ ವಲಸೆ ಬಂದವರು. ಕೃಷಿ ವೆಚ್ಚವಾಗಿ ಗ್ರಾಮೀಣ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಹಂಚಿಕೆಯನ್ನು ನಾವು ಸೇರಿಸಿದರೂ, ಅದು ಹೆಚ್ಚು ಬದಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ - ಗ್ರಾಮೀಣ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಕೇವಲ ಶೇಕಡಾ 7.6ರಷ್ಟಿದೆ.

ಸಂಶೋಧನೆ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣ ಸೇರಿದಂತೆ ಕೃಷಿ ಸಚಿವಾಲಯದ ಒಟ್ಟು ಬಜೆಟ್ (FY 2025-26) ಪ್ರಸ್ತುತಕ್ಕಿಂತ ಶೇಕಡಾ 2.54 ರಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದು ಕೂಡ ಹಣದುಬ್ಬರವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ. ಮುಂಬರುವ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ, ಗ್ರಾಮೀಣ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಬಜೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ನಿಗದಿಪಡಿಸಲಾದ ವೆಚ್ಚದ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಕೇವಲ ಶೇಕಡಾ 8ರಷ್ಟು ಆಗಿದೆ.

ಧನ್-ಧಾನ್ಯ ಕೃಷಿ ಯೋಜನೆ (PM-DDKY)

PM-DDKY ಮೂಲಕ ಕಡಿಮೆ ಉತ್ಪಾದಕತೆಯ ಜಿಲ್ಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಲು ಬಜೆಟ್ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಜಿಲ್ಲೆಗಳ ಹೆಸರುಗಳಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಈ ಜಿಲ್ಲೆಗಳ ರೈತರು ದೇಶದ ಬೇರೆಡೆ ಇರುವ ತಮ್ಮ ಸಹವರ್ತಿಗಳಿಗಿಂತ ಬಡವರು ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆ ಮಾಹಿತಿ ಹೊಂದಿರುವವರಾಗಿರಬಹುದು.

ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಹೂಡಿಕೆಗಾಗಿ ನಮಗೆ ಹೆಚ್ಚು ದೀರ್ಘ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ ಬೇಕು. ನಾವು ನಮ್ಮ ಆಹಾರದ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ರೈತ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸೇವೆಗಳನ್ನು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಒದಗಿಸಬೇಕು ಇದರಿಂದ ನಾವು ಆಮದುಗಳನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ . ದ್ವಿದಳ ಧಾನ್ಯಗಳ ಉತ್ಪಾದನಾ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವಂತೆಯೇ ನಾವು ಒಂದೇ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಬಾರಿ ಪರಿಹರಿಸುತ್ತೇವೆ. ಆದಾಯ ಹೆಚ್ಚಾದಂತೆ ಬೇಳೆಕಾಳುಗಳು, ಹಣ್ಣುಗಳು ಮತ್ತು ತರಕಾರಿಗಳ ಬೇಡಿಕೆಯೂ ಬೆಳೆಯುವ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿದೆ ಎಂದು ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ.

ಹವಾಮಾನ ಬದಲಾವಣೆಯು ಕೃಷಿಯ ಮೇಲೆ ಬೀರುವ ಪ್ರತಿಕೂಲ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ನಮಗೆ ಗಮನಾರ್ಹ ಪ್ರಮಾಣದ ಹೂಡಿಕೆಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ರೈತರು ಅಥವಾ ಖಾಸಗಿ ವಲಯವು ನಾವು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಹೊಸ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳು ಮತ್ತು ಉಪಕರಣಗಳನ್ನು ಬಳಸುವ ಈ ಹೂಡಿಕೆಯ ಅಪಾಯವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ಬೆಳೆ ವಿಮಾ ಸಬ್ಸಿಡಿ ಪರಿಹಾರವಲ್ಲ. ಹವಾಮಾನ ಬದಲಾವಣೆಯಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ಆಹಾರ ಭದ್ರತೆಯನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡುವುದರ ಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವ ಒಂದು ಧ್ಯೇಯ ನಮಗೆ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಆರ್ಥಿಕ ತಜ್ಞ ಪ್ರೊ. ಅನಿಲ್ ಕೆ ಸೂದ್.