ಐದನೇ ತಲೆಮಾರಿನ ಅಡ್ವಾನ್ಸ್ ಮೀಡಿಯಂ ಕಾಂಬ್ಯಾಟ್ ಏರ್‌ಕ್ರಾಫ್ಟ್‌ ಭಾರತೀಯ ವಾಯುಪಡೆಗೆ ಸೇರ್ಪಡೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳುವ ಮಾಜಿ ವಾಯುಪಡೆ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ ಮಾರ್ಷಲ್ ಬೀರೇಂದರ್ ಸಿಂಗ್ ಧನೋವಾ (ನಿವೃತ್ತ) ಅವರು, ಆಪರೇಷನ್ ಸಿಂದೂರ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಕ್ಲೋಸ್-ಇನ್ ವೆಪನ್ಸ್ ಸಿಸ್ಟಮ್ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಒಂದೇ ಒಂದು ಪಾಕಿಸ್ತಾನಿ ಡ್ರೋನ್ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಬಾಲಕೋಟ್ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗೆ ರಫೇಲ್ ಲಭ್ಯವಿದ್ದರೆ, ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯೇ ಬೇರೆಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಎಂದಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ನ್ಯೂ ಇಂಡಿಯನ್ ಎಕ್ಸ್ ಪ್ರೆಸ್(The New Indian Express) ಪತ್ರಿಕೆಗೆ ನೀಡಿದ ಸಂದರ್ಶನದ ಆಯ್ದಭಾಗ ಇಲ್ಲಿದೆ:
ಇಂದು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವು ವೇಗವಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತಿದೆ, ಭಾರತೀಯ ವಾಯುಪಡೆ ಉಪಕರಣಗಳು, ತರಬೇತಿ ಮತ್ತು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಕುರಿತು ನವೀಕರಿಸಲು ಏನು ಬೇಕು?
ನಾವು ಈಗಾಗಲೇ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಹೊಸದನ್ನು ಭಾರತೀಯ ವಾಯುಪಡೆಗೆ ಸೇರ್ಪಡೆ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಉಕ್ರೇನ್ ಸಂಘರ್ಷದ ನಂತರ, ಜಗತ್ತು ಡ್ರೋನ್‌ಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದೆ. ಭಾರತೀಯ ವಾಯುಪಡೆ 2001 ರಿಂದ ಯುದ್ಧ ಡ್ರೋನ್‌ಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿದೆ. ನಾನು 2015 ರಲ್ಲಿ ಉಪಾಧ್ಯಕ್ಷನಾಗಿದ್ದಾಗ, ಕ್ಲೋಸ್-ಇನ್ ವೆಪನ್ಸ್ ಸಿಸ್ಟಮ್ (CIWS) ನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದೇವೆ; ಅದರ ಉದ್ದೇಶವು ಎಲ್ಲಾ ಡ್ರೋನ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊಡೆದು ನಾಶಪಡಿಸುವುದಾಗಿತ್ತು.
ಆದರೆ ಡ್ರೋನ್‌ಗಳ ಸವಾಲು ಏನು? ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ; ಅವುಗಳನ್ನು ಕ್ಷಿಪಣಿಯಿಂದ ಹೊಡೆಯಬಹುದು, ಡ್ರೋನ್‌ನ ಬೆಲೆ 1,000 ಡಾಲರ್ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಕ್ಷಿಪಣಿಯಿಂದ ಹೊಡೆಯಲು 1 ಮಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರ್ ವೆಚ್ಚವಾಗುತ್ತದೆ.
ಎರಡನೆಯದಾಗಿ, ಸಣ್ಣ ಡ್ರೋನ್‌ಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಬಹುದು. ಈ ಡ್ರೋನ್‌ಗಳು 5 ರಿಂದ 10 ಕೆಜಿ ಸಿಡಿತಲೆಯನ್ನು ಹೊತ್ತೊಯ್ಯಬಲ್ಲವು, ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಮುಖ್ಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಅಥವಾ ಟ್ಯಾಂಕ್ ನ್ನು ನಾಶಮಾಡಲು ಸಾಕು. ಈ ಸಣ್ಣ ಡ್ರೋನ್‌ಗಳನ್ನು ನೀವು ಹೇಗೆ ಎದುರಿಸುತ್ತೀರಿ, CIWS ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಮದ್ದುಗುಂಡು. ಆದ್ದರಿಂದ, ಗುರಿ ಎಲ್ಲಿದೆ, ಅದು ಎಷ್ಟು ದೂರದಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ನಿಮಗೆ ನಿಖರವಾಗಿ ತಿಳಿದಿದೆ. ನೀವು ಯಾವುದೇ ಡ್ರೋನ್ ನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಹೊರತೆಗೆಯಬಹುದು.
ಆಪರೇಷನ್ ಸಿಂದೂರ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ವಾಯು ರಕ್ಷಣಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಹೇಗೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದವು?
ನಾನು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯಸ್ಥನಾಗಿರದಿದ್ದರಿಂದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಯಾವ ಡ್ರೋನ್ ವಿರುದ್ಧ ಯಾವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದವು ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ನಿಕಟ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ ವ್ಯವಸ್ಥೆ (CISW) ಜಾರಿಯಲ್ಲಿದ್ದಿದ್ದರೆ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಒಂದೇ ಒಂದು ಡ್ರೋನ್ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
IAF ಸ್ಕ್ವಾಡ್ರನ್ ಬಲವು 42 ರ ಅಧಿಕೃತ ಬಲಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ 29 ಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿದೆ. ಭಾರತೀಯ ವಾಯುಪಡೆಯು ಇನ್ನಷ್ಟು ಬೆದರಿಕೆಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿಭಾಯಿಸಬಹುದು?
ಸುಖೋಯ್ -30 ಅಥವಾ ರಫೇಲ್ MiG -21 ನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನಿಮಗೆ 42 ಏಕೆ ಬೇಕು ಎಂದು ಎಲ್ಲರೂ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಒಂದು ರಫೇಲ್ ಸ್ಕ್ವಾಡ್ರನ್ ಮೂರು ಅಥವಾ ನಾಲ್ಕು ಮಿಗ್ -21 ಸ್ಕ್ವಾಡ್ರನ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊಂದುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರಬಹುದು, ರಫೇಲ್ ಒಂದು ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಇರಬಹುದು; ಅದು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಗಡಿಯನ್ನು ನೋಡಿ; ಅದು ಕರಾಚಿಯಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ ಕಾಶ್ಮೀರದವರೆಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿ ಈಶಾನ್ಯದವರೆಗೆ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ.
IAF ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ರಫೇಲ್ ಯುದ್ಧವಿಮಾನಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದೆ. ನಾವು ನಮ್ಮ ದೇಶೀ ಯುದ್ಧ ವಿಮಾನಗಳ ತಯಾರಿ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನಹರಿಸಬೇಕೇ?
ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವದ ಅತ್ಯಂತ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ದಾಸ್ತಾನು ಇದೆ; ನಾವು ವಿಮಾನಗಳ ಪ್ರಕಾರಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಲೇ ಇರಬಾರದು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ನಮ್ಮ ವಾಯುಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು, ಮಲ್ಟಿ-ರೋಲ್ ಫೈಟರ್ ಏರ್‌ಕ್ರಾಫ್ಟ್‌ನಂತಹ ಉನ್ನತ-ಮಟ್ಟದ ವಿಮಾನವು ಸಂಪೂರ್ಣ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಾಗಿದೆ; ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ನಾವು ಉನ್ನತ-ಮಟ್ಟದ ಯುದ್ಧಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ? ನನ್ನ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಅಭಿಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ, ಹೆಚ್ಚಿನ ರಫೇಲ್‌ಗಳು ಅತ್ಯಂತ ತಾರ್ಕಿಕ ಉತ್ತರವಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ನೀವು ಸುಧಾರಿತ ಮಧ್ಯಮ ಯುದ್ಧ ವಿಮಾನಗಳಿಗೆ ಒತ್ತಾಯಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ಐದನೇ ತಲೆಮಾರಿನ ಯುದ್ಧವಿಮಾನವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಭವಿಷ್ಯವು ಅಲ್ಲಿದೆ.
ತೇಜಸ್ LCA ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆ ಹೇಗಿದೆ?
ತೇಜಸ್ LCA ಉತ್ತಮ ವಿಮಾನ. ಅದು ಉತ್ತಮ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು. ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್, ತೇಜಸ್, ನಾನು ನಿವೃತ್ತಿ ಹೊಂದುವವರೆಗೂ, ಸಿದ್ಧವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಅದು ಸ್ವಯಂ-ರಕ್ಷಣಾ ಜಾಮರ್‌ಗಳು ಅಥವಾ ಫ್ಲೇರ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಲಿಲ್ಲ; ಬೈಸನ್ ಹೊಂದಿದ್ದ ದೃಶ್ಯ-ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಆಚೆ-ದೂರ ಕ್ಷಿಪಣಿಯೂ ಅದರಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ರಷ್ಯಾ ಸುಖೋಯ್-57 ಯುದ್ಧವಿಮಾನಗಳನ್ನು ನೀಡುವ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಇದು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಕಾರ್ಯಸಾಧ್ಯವಾದ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ನೀವು ಭಾವಿಸುತ್ತೀರಾ?
ನಾನು ವಾಯುಪಡೆಯ ಮುಖ್ಯಸ್ಥನಾಗಿದ್ದಾಗ ಸುಖೋಯ್-57 ಬಗ್ಗೆ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ನೀಡಿದ್ದೇವೆ.