ನವದೆಹಲಿ: ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರವು 2020 ರಿಂದ ಬಾಕಿ ಉಳಿದಿರುವ ನಾಲ್ಕು ಕಾರ್ಮಿಕ ಸಂಹಿತೆಗಳನ್ನು ನಿನ್ನೆ ಶುಕ್ರವಾರ ಪ್ರಕಟಿಸಿದೆ. ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸಾಮಾಜಿಕ ಭದ್ರತೆ ಮತ್ತು ಸಕಾಲಿಕ ಕನಿಷ್ಠ ವೇತನದಂತಹ ಹಲವಾರು ಕಾರ್ಮಿಕ ಸ್ನೇಹಿ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿದೆ. ಕಂಪನಿಗಳಿಗೆ ಅನುಸರಣೆ ಮತ್ತು ಪತ್ರ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಜೀವನವನ್ನು ಸುಲಭಗೊಳಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ.

ಯಾವುವು 4 ಕಾರ್ಮಿಕ ಸಂಹಿತೆಗಳು?

ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ, 29 ಹಳೆಯ ಕಾರ್ಮಿಕ ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ನಾಲ್ಕು ಸಂಹಿತೆಗಳಾಗಿ ಸುವ್ಯವಸ್ಥಿತಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅವುಗಳು ವೇತನ ಸಂಹಿತೆ, 2019; ಕೈಗಾರಿಕಾ ಸಂಬಂಧ ಸಂಹಿತೆ, 2020; ಸಾಮಾಜಿಕ ಭದ್ರತಾ ಸಂಹಿತೆ, 2020; ಮತ್ತು ಔದ್ಯೋಗಿಕ ಸುರಕ್ಷತೆ, ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಕೆಲಸದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳ ಸಂಹಿತೆ, 2020 ಆಗಿವೆ.

ಸರ್ಕಾರದ ಪ್ರಕಾರ, ಈ ಸಂಹಿತೆಗಳು ಹಲವಾರು ವಲಯಗಳಲ್ಲಿ ವೇತನ, ಕೆಲಸದ ಸುರಕ್ಷತೆ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಭದ್ರತೆ, ಸಮಾನತೆ ಮತ್ತು ಉದ್ಯೋಗಿ ಹಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ತರುತ್ತವೆ.

ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ, ಗಿಗ್ ವಲಯದ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಔಪಚಾರಿಕವಾಗಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಭದ್ರತಾ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ತರಲಾಗಿದೆ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ, ಜೊಮಾಟೊ, ಸ್ವಿಗ್ಗಿ ಮತ್ತು ಉಬರ್‌ನಂತಹ ಸಂಗ್ರಾಹಕರು ತಮ್ಮ ವಾರ್ಷಿಕ ವಹಿವಾಟಿನ ಶೇಕಡಾ 1ರಿಂದ 2ರಷ್ಟು ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ಇತರ ಪ್ರಮುಖ ಸುಧಾರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಔಪಚಾರಿಕೀಕರಣ ಮತ್ತು ಉದ್ಯೋಗ ಭದ್ರತೆಯನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ ಕಡ್ಡಾಯ ನೇಮಕಾತಿ ಪತ್ರಗಳು, ರಾತ್ರಿ ಪಾಳಿ ಕೆಲಸ ಮತ್ತು ಕಡ್ಡಾಯ ದೂರು ಸಮಿತಿಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ವಿಸ್ತೃತ ಹಕ್ಕುಗಳು, ಸುರಕ್ಷತೆ ಮತ್ತು 40 ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತ ಮೇಲ್ಪಟ್ಟ ಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ ಉಚಿತ ಆರೋಗ್ಯ ತಪಾಸಣೆ ಸೇರಿವೆ.

ಜವಳಿ ವಲಯದ ವಲಸೆ ಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ ಸಮಾನ ವೇತನ ಮತ್ತು ಕಲ್ಯಾಣ ಸೌಲಭ್ಯಗಳು ದೊರೆಯಲಿವೆ. ಬಾಕಿ ವೇತನ ಕೆಲಸಗಾರರಿಗೆ ಪಾವತಿಸಲು ಅವರು ಮೂರು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಕ್ಲೇಮ್‌ಗಳನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಓವರ್‌ಟೈಮ್ ನ್ನು ಎರಡು ಪಟ್ಟು ವೇತನ ದರದಲ್ಲಿ ಪಾವತಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ಕಂಪನಿಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ, ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕಾದ ರಿಟರ್ನ್‌ಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ, ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ದಾಖಲೆಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಮತ್ತು ಪಡೆಯಬೇಕಾದ ಪರವಾನಗಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಕಡಿತಗೊಳಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಅವರ ಅನುಸರಣೆ ಹೊರೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

ವ್ಯಾಪಾರ ಒಕ್ಕೂಟಗಳ ವಿರೋಧ

ಉದ್ಯೋಗಿಗಳನ್ನು ವಜಾಗೊಳಿಸುವ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಸಡಿಲಗೊಳಿಸಲಾಗಿದ್ದು, ಇದಕ್ಕೆ ವ್ಯಾಪಾರ ಒಕ್ಕೂಟಗಳು ವಿರೋಧ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿವೆ. 10 ಕೇಂದ್ರ ವ್ಯಾಪಾರ ಒಕ್ಕೂಟಗಳ ಜಂಟಿ ವೇದಿಕೆಯು ನವೆಂಬರ್ 26 ರಂದು ಸಂಹಿತೆಗಳನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಒತ್ತಾಯಿಸಿ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಪ್ರತಿಭಟನೆಗೆ ಕರೆ ನೀಡಿವೆ. ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಕ್ರಮ "ಕಾರ್ಮಿಕ ವಿರೋಧಿ" ಮತ್ತು "ಉದ್ಯೋಗದಾತ ಪರ" ಎಂದು ಕರೆದಿದೆ. ಕೆಲವು ಕಾರ್ಮಿಕ ಸಂಘಗಳು ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದವು.

ವ್ಯವಹಾರವನ್ನು ಸುಲಭಗೊಳಿಸುವಲ್ಲಿ ಈ ಕ್ರಮವು ಉತ್ತಮ ಎಂದು ಸರ್ಕಾರ ಹೇಳಿಕೊಂಡರೂ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಕನಿಷ್ಠ ವೇತನ ಮತ್ತು ಸುರಕ್ಷತೆ ಮತ್ತು ಕೆಲಸದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ ಇದು ಕಂಪನಿಗಳಿಗೆ ನಿರ್ವಹಣಾ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಮುಂದಿನ ಹಂತವೆಂದರೆ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುವುದು. ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯಗಳು ಕಾನೂನುಗಳು ಮತ್ತು ನಿಯಮಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.